امیر من روز دوازدهم .خرداد سال هشتادو هشت خدا تو رو به ما داد نمی دونم چجوری خدا رو شاکر باشم بابت فرزند دوست داشتنیم. از اون روزی که خدا تو رو به من داد نود درصد تنهاییمو پر کردی و الان همه هدفم بهتر بگم ارزوم اینه که تو رو همیشه شاد ببینم هر جا میبرمت همه از تو خوششون میاد چون واقعا با نمکی . یه بار پاتو سوزوندم و فرداش واسه مامان جون تعریف کردی مامان پامو سوزوند و همش میگفت غذا بخور بمیرم و هنوز یادته که من داشتم برات غذا درست میکردم و اومدم غذارو بردارم قابلامه خورد به پات .یه بار هم با اتو پات سوخت که دیگه طرف اتو نیومدی .وقتی دست بند دستم میکنم فورا میای انگشترمو ور میداری و دستم میکنی میگی اینجوری قشنگتری مامان جونم لطفا نظرخودرا درمورد این وبلاگ بدید خوشحال میشم
